Slow parenting, fijn voor hoogbegaafde kinderen?

Wat is Slow Parenting nu eigenlijk?
Een tijdje terug kwam de term Slow Parenting voorbij. Deze term trok mijn aandacht, wat zou het inhouden?

En nog interessanter, is het ook iets voor ons?
Onze kinderen zijn alweer pubers, maar we blijven natuurlijk wel hun ouders.En af en toe mag er wat worden bijgestuurd.

Wat heb ik geleerd over Slow parenting:
Het gaat om rustig aan doen, terug naar de basis en genieten van elkaar. Je gaat aan het werk met het vertragen en vereenvoudigen van het gezinsleven. Het idee is om kinderen op te voeden zonder constante druk, overvolle schema’s en overmatige focus op prestaties.
Dat klinkt bijna te mooi om waar te zijn.

Wat een kind in deze tijd nodig heeft
Slow Parenting is ontstaan als tegenhanger van onze drukke maatschappij. De wetenschappers zijn erachter gekomen dat de manier waarop we door het leven hollen, niet gezond is. Goh.

Daaruit is de slow movement ontstaan, gebaseerd op het boek van Carl Honore uit 2009:” Under pressure: resquing ouder children from the hyper-parenting”
In het boek wordt er gesproken over minder planning, minder focus op mijlpalen en meer speel- en ontspanningstijd voor jou en je gezin.
Klinkt wel een beetje “Jaren 80” in mijn oren. Dus zo ben ik verder op onderzoek uitgegaan.

Prestatiedrang, nodig of niet?
We moeten als ouders al zoveel, maar ook van de kinderen wordt veel verwacht.
Die prestatiedrang lijkt zo belangrijk te zijn.
Daarop is dus deze opvoedstijl in het leven geroepen, waarbij je je kind volgt, zonder zijn agenda helemaal vol te plannen.
Je volgt jouw kind en zijn/ haar interesses en sluit hierop aan.
Verder plan je bewust tijd in om even niets te doen. Dat scheelt dus een hoop verplichte nummers, van verjaardagsfeestjes tot speelafspraken.
Je geniet van je kind en van jullie tijd met elkaar.

Uitgangspunten van Slow Parenting:
Een aantal zaken zijn hierbij erg van belang:

– Spelen: je kind wordt gestimuleerd om vooral vrij te spelen. Spontaan spel, met veel ruimte voor creativiteit.
– De schermpjes gaan eraf, geen televisie kijken dus. Maar ik vermoed dat de mobieltjes en de game-devices ook de kast in mogen.
– Risico’s nemen: je kind gaat leren om risico’s te nemen en zich hierdoor verder te ontwikkelen en te groeien. Je gaat als ouder waken voor overbezorgdheid.
– Meer verbinding met de natuur. Stimuleer je kind om buiten te spelen en tijd in de natuur door te brengen.
– Loslaten van perfectie. Het draait om bewust aanwezig zijn en samen genieten van de simpele dingen.

En dan de grote vraag, wat levert het je op als ouder en als kind?
– Kinderen staan minder onder druk staan om te presteren, en leren zichzelf accepteren zoals ze zijn. Dit kan bijdragen aan een positief zelfbeeld. Bovendien leren ze om fouten te maken, een wezenlijk belangrijk onderdeel van leren. Als je fouten maakt, worden er nieuwe weggetjes aangelegd in je hersenen omdat je wordt gestimuleerd om een ander plan te maken.

– Meer creativiteit en zelfstandigheid
Door volledig vrije speeltijd kunnen kinderen zelf problemen oplossen en hun fantasie ontwikkelen. Daar worden ze zelfstandig van. Vrij spel is enorm belangrijk, je kind leert namelijk ook heel veel van vrij spel. Ze kunnen hiermee hetgeen wat ze meemaken verwerken op hun manier.

– Sterkere ouder-kindrelaties
Door bewuste en rustige tijd samen door te brengen, voelen kinderen zich meer verbonden met hun ouders. En de ouders natuurlijk met hun kind.

– Minder stress voor ouders én kinderen
Een minder volgepland leven verlaagt de kans op burn-out of stress bij zowel ouders als kinderen. Het gezin kan meer genieten van het hier en nu.

– Ruimte voor nieuwsgierigheid
Kinderen hebben de tijd om de wereld om hen heen op hun eigen manier te ontdekken, zonder dat alles vooraf bepaald is. Kinderen kunnen daardoor op hun eigen tempo groeien en ontwikkelen.

– Beter omgaan met tegenslagen
Kinderen die meer vrijheid krijgen om fouten te maken, leren hoe ze met uitdagingen kunnen omgaan, wat hen veerkrachtiger maakt.

Zou dit iets zijn voor een hoogbegaafd kind?
Dat denk ik wel. Een kind heeft vrij spel nodig om zich te ontwikkelen.
Daarnaast is het pakken van een device of de t.v. aanzetten zo makkelijk, maar is het ook altijd in het belang van je kind? Dat kun je je afvragen.

En als jij je als ouder relaxter en prettiger voelt, voelt je kind dat ook.
Een kind doet meestal niet wat je zegt. Een kind doet wat jij doet.
Als jij bewust de tijd neemt om mee te spelen, of lekker de natuur in te gaan? Dan help je jezelf en je kind.

En misschien wel het belangrijkste, de druk op presteren wordt veel minder. Laat een kind weer gewoon kind zijn. Laat hem ontdekken, aanklooien, fouten maken, maar het allerbelangrijkste: laat het kind plezier maken.

Welke van de ideeën van Slow Parenting spreekt jou aan?
Kijk eens wat je eruit kunt halen, of verdiep je er nog verder in. Het gaat jouw gezin vast veel moois opleveren!

Wat kan ik voor jou betekenen?
En vind je het een mooi verhaal, maar heb je hier nog wat ondersteuning bij nodig?
In mijn praktijk Ludiek coaching help ik ook ouders op weg.
Je kunt altijd contact leggen om vrijblijvend kennis te maken en dan kan ik je uitleggen wat er mogelijk is.
Als ik jou weer in je kracht kan zetten, vaart je kind daar wel bij.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *